Soms jaag je verlangens na ten koste van anderen en vind je allerlei argumenten om je gedrag goed te keuren. Je hebt recht op vrijheid, je bent tegendraads, je gaat tegen de stroom in. Je gaat er prat op buiten de gebaande paden te treden, ook al beschadig je daarmee soms anderen.
Je realiseert je niet dat je gedrag ook bepaald wordt door de mate van gehechtheid aan je verlangen. In plaats daarvan noem je jezelf vrij. Als je de reactie van een ander dan als belemmering van die vrijheid ervaart kan woede of afgunst helemaal bezit van je nemen. Je reageert buitensporig en boosaardig en kan een tijdlang in die toestand van frustratie blijven.
Gelukkig hoeft niets je ervan te weerhouden om tot inkeer te komen, en in te zien dat je iets dubieus gezegd of gedaan hebt en om te onderkennen hoe verlangens kunnen leiden tot impulsief gedrag. Dat is het moment dat je jezelf kunt overwinnen en overstijgen. Dan hoef je niet perse je zin te krijgen, dan laat je je verlangen voor wat het is en hou je rekening met anderen.